Yellowhorn Nut ağaçlar hakkında bir Yellowhorn ağacı bilgi nedir

Yellowhorn ağaçları (Xanthoceras sorbifolium) kuzey ve kuzeydoğu Çin ve Kore'ye özgü küçük ağaçlara (6-24 feet boyunda) yaprak döken çalılardır. Yeşillik bir sumak gibi görünüyor ve üst tarafta parlak koyu yeşil ve altta soluk. Yellowhorns, tabanlarında kırmızı bir allık ile yeşilimsi sarı çizgilerle beyaz çiçeklerin spreylerinde yapraklanmadan önce Mayıs veya Haziran aylarında çiçek açar.

Elde edilen meyve armut şeklinde yuvarlaktır. Bu meyve kapsülleri yavaş yavaş siyaha olgunlaşır ve içindeki dört odaya ayrılır. Meyve bir tenis topu kadar büyük olabilir ve 12'ye kadar parlak, siyah tohum içerir. Meyve olgunlaştığında, süngerimsi beyaz iç posayı ve yuvarlak, morumsu tohumları ortaya çıkararak üç bölüme ayrılır. Ağacın yellowhorn ağacı fıstığı üretmesi için, tozlaşmayı sağlamak için yakınlarda birden fazla yellowthorn ağacı gereklidir..

Öyleyse sarıçalı ağaçlar neden nadir örneklerden çok daha fazla? Yapraklar, çiçekler ve tohumlar yenilebilir. Görünüşe göre, tohumların biraz mumlu bir dokuya sahip macadamia fıstığına çok benzediği söyleniyor.

Yellowthorn Ağacı Bilgi

Yellowhorn ağaçları 1820'lerden beri Rusya'da yetiştirilmektedir. 1833'te Alman bir botanikçi tarafından Bunge adıyla adlandırıldılar. Latince adının türetildiği yer biraz tartışılmıştır - bazı kaynaklar 'sorbus', 'dağ külü' ve 'folium' veya yapraktan geldiğini söylüyor. Bir diğeri, cins adının, taç yaprakları arasındaki sarımsı boynuz benzeri çıkıntı yapan bezler nedeniyle, sarı anlamına gelen 'ksanlar' ve sarı anlamına gelen 'keras' dan geldiğini iddia ediyor..

Her iki durumda da, Xanthoceras cinsi sadece bir türden türetilir, ancak sarıçalı ağaçlar diğer birçok isim altında bulunabilir. Yellowthorn ağaçları, yenilebilir tohumlar nedeniyle Sarı boynuz, Shinyleaf sarı boynuz, sümbül çalı, patlamış mısır çalı ve kuzey macadamia olarak da adlandırılır.

Yellowthorn ağaçları 1866'da Çin üzerinden Fransa'ya getirildi ve Paris'teki Jardin des Plantes koleksiyonunun bir parçası oldular. Kısa bir süre sonra, Kuzey Amerika'ya sarıçalı ağaçlar getirildi. Şu anda, sarı tonlar biyoyakıt olarak kullanılmak üzere ve iyi bir sebeple yetiştirilmektedir. Bir kaynak, sarıçalı ağacı meyvesinin% 40 yağdan oluştuğunu ve sadece tohumun% 72 yağ olduğunu belirtti.!

Büyüyen Yellowthorn ağaçları

Yellowthorns USDA bölgelerinde 4-7 yetiştirilebilir. Yine değişken bilgilerle tohum veya kök çelikleri yoluyla yayılırlar. Bazı insanlar, tohumun herhangi bir özel işlem yapılmadan çimleneceğini ve diğer kaynakların, tohumun en az 3 ay soğuk tabakalaşma gerektirdiğini belirtmektedir. Ağaç, bitki uykudayken enayi bölme yoluyla da çoğaltılabilir.

Bununla birlikte, tohumu ıslatmak işlemi hızlandırır gibi geliyor. Tohumu 24 saat bekletin ve sonra tohum kaplamasını nickle süsleyin veya zımpara tahtası kullanın ve beyaz, embriyo önerisini görene kadar kaplamayı hafifçe tıraş edin. Çok fazla tıraş etmemeye ve embriyoya zarar vermemeye dikkat et. 12 saat daha bekletin ve nemli, iyi drene olan toprağa ekin. Çimlenme 4-7 gün içinde gerçekleşmelidir.

Ancak bir sarı boynuz yaymak, kurmak için biraz zaman alır. Az bilgi olmasına rağmen, ağacın büyük bir musluk köküne sahip olduğunu unutmayın. Kuşkusuz bu nedenle saksılarda iyi sonuç vermez ve en kısa sürede kalıcı bölgesine nakledilmelidir..

5.5-8.5'lik bir pH ile orta nem toprağında (kuru olduklarında kuru toprağa tolerans göstereceklerdir) tam güneşte sarı güneş ışığı ağaçları dikin. Nispeten unfussy bir örnek olan yellowthorns, soğuk rüzgarlardan korunmaları gerekmesine rağmen oldukça dayanıklı bitkilerdir. Aksi takdirde, bir kez kurulduktan sonra, sarı boynuzlar vesilelerle zaman zaman çıkarılması hariç oldukça bakım gerektirmeyen ağaçlardır..