Etli Akar Kontrolü Sulu Meyveleri Etkileyen Akarlardan Kurtulma

Seçim yapabileceğiniz baş döndürücü succulents dizisi nedeniyle, birçok insan onlar tarafından o kadar büyüleniyor ki sanal etli istifçiler oluyorlar. Sulu meyvelerin toplanması büyük bir hobidir, ancak bir dezavantajı, koleksiyon zararlılara yakalanırsa olabilir. Zararlı ve hastalıklar özellikle büyük koleksiyonları etkiler ve bütünüyle kontrol edilmesi zor olabilir.

Mealybugs, ölçek, beyaz sinek, çeşitli kurtlar ve birkaç akar çeşidi, sulu meyvelere saldıran zararlıların örnekleridir. Zararlıların çoğu sistemik veya temaslı böcek öldürücüler, böcek öldürücü sabunlar ve bazen doğal yırtıcılarla kontrol edilebilir. Akarlara ne dersin??

Etli Akar Kontrolü

Örümcek akarları, bitki sularını emerek hem kaktüslere hem de sulu meyvelere zarar verir. Etli bitkilerde örümcek akarlarına sahip olduğunuz ilk işaret, dokuma ve genç büyümede küçük kahverengi lekeler olacaktır. Bunlar küçük “haşarat” aslında böcek değillerdir ama örümceklerle daha yakından ilişkilidir. Çıplak gözle bakıldığında toza benziyorlar.

Kırmızı örümcek akarları aslında kırmızımsı kahverengi renktedir ve sıcak, kuru koşullarda gelişir. Nemden hoşlanmazlar, bu nedenle buğulanma ve baş üstü sulama insidansını azaltabilir. Bu kırmızı örümcek akarları, zararsız bir yırtıcı akarı olan zararsız, çok daha büyük kırmızı akar ile karıştırılmamalıdır. Bu akarların bitkisini iyice temizlemek için üreticinin talimatlarına göre bir miticid kullanın. Biyolojik kontrol olarak kullanılabilecek bir avcı da var, Fitozulus persimilis. Bu yırtıcı, 21 ° C'nin (70 ° C) üzerindeki sıcaklıklara ihtiyaç duyar ve ayrıca yırtıcı ile av arasındaki dengeyi korumak da zordur.

Örümcek akarları, sulu meyveleri rahatsız etmekten sorumlu tek akarlar değildir. Aloe ile beslenen akarlar ayrıca Haworthia ve Gasteri gibi diğer türlere de saldırır ve eriofit akarları olarak adlandırılır. Dört bacak kümesi olan örümcek akarlarının aksine, bu akarların iki bacak kümesi vardır.

Bu akar beslenirken, dokuya safra veya diğer anormal büyüme ile sonuçlanan bir kimyasal enjekte eder. Aloe bitkileri durumunda, aloe etli akar hasarı geri döndürülemez ve bitki atılmalıdır. Enfekte bitkileri plastik bir torbaya koyun veya diğer bitkilerin kontaminasyonunu önlemek için yakın. İstila en az ise, bitkiyi üreticinin talimatlarına göre bir mitisit ile tedavi edin. Dona dayanıklı aloes, akarları öldürecek olan donma sıcaklıklarına maruz kalabilir.

Başka bir akar, iki benekli akar, öncelikle avize ile beslenir. Mikroskop altında, bu akar, vücudunda iki koyu leke bulunan pembe, sarı-yeşil veya kırmızıdır. Bu akarların sekiz bacağı vardır, ancak kanatları veya antenleri yoktur. İki benekli akarın varlığına dair anlatım belirtileri, yeşilliklerin bronz veya gri beneklenmeleridir..

İstila ilerledikçe, yine yaprakların alt tarafında ince bir dokuma görülebilir. İstila şiddetli ise, bitki ölecektir. Böcek öldürücü sabun ve buğulanarak bitki alanını nemde yüksek tutmak akar popülasyonunu geciktirir. Ayrıca, akarisitler olarak bilinen ürünlerin yardımıyla kimyasal kontrol yardımcı olacaktır..

Akarları gerçekten ele almak için, etli meyveleri sık sık inceleyin, böylece istila elden çıkmadan önce harekete geçebilirsiniz. Bitkileri uygun miktarda su, gübre ve ışıkla sağlıklı tutun. Ölü veya ölmekte olan etli kısımları çıkarın ve gerçekten hasta olan bitkileri hemen atın..